Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

28/2/1976 ΠΑΟ-ΠΙΕΡΙΚΟΣ 1-1



Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

5 σχόλια:

  1. Κρόνιος19 Οκτωβρίου 2010 στις 1:11 π.μ.

    Ήταν τόσο παραμυθένιο το πέναλτυ που κέρδισε ο Βαλλίδης, που όταν ισοφαρίσαμε αργότερα, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού χειροκροτούσαν.
    Τότε γύρισε ο "μάγκας" ο Κωνσταντίνου προς το μέρος μας (Θ 13) και έριξε μια μεγαλοπρεπή μούντζα. Όχι σε μας (5-6 άτομα είμασταν), αλλά στους δικούς του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος19 Οκτωβρίου 2010 στις 11:36 π.μ.

    Διαβάζοντας το αρχείο της Ηχούς βλέπει κανείς συνεχώς σφαγές κατά των ομάδων του ΠΟΚ ( ο Πιερικός μόνο τους έχει σφάξει διαχρονικά τουλάχιστον 4 φορές σύμφωνα με τα ρεπορτάζ τους).Το λέω για να μην παίρνουμε και τελείως τοις μετρητοίς ότι διαβάζουμε σε αυτές τις σελίδες και να μην νομίζουμε ότι τότε ήταν όλα ρόδινα και ωραία στο ποδόσφαιρο και στην δημοσιογραφία.
    DIO

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΣΑΚΗΣ ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΗΣ7 Νοεμβρίου 2010 στις 7:43 μ.μ.

    ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ. ΗΜΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΥΤΟΝ. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΦΤΑΣΕ ΜΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥ ΙΝΔΟΥ. ΣΤΗ Θ13 ΛΙΓΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΜΑΣ ΣΗΚΩΣΑΝ ΠΑΝΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΦΕ ΠΙΕΡΙΚΟΣ Κ ΝΟΜΙΖΩ Θ5 Η ΣΟΠ. ΑΠΟ ΤΟ ΖΕΣΤΑΜΑ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΟΤΙ Η ΟΜΑΔΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ. Ο ΠΑΟ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΠΕΝΑΛΝΤΥ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΚΑΙ ΙΣΟΦΑΡΙΣΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΠΕΝΑΛΝΤΥ. ΠΑΙΞΑΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΑΟ ΓΙΟΥΧΑΡΑΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΟΥΝ ΕΡΙΧΝΑΝ ΤΑ ΒΑΡΗ ΣΤΟ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΜΑΡΙΝΟ ΛΕΓΟΝΤΑΣ... ΕΛΑ ΜΩΡΕ Ο ΜΑΡΙΝΟΣ... ΤΗΣ ΙΣΟΠΑΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ, ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΜΙΑ ΟΜΑΔΑ. ΤΟ 'ΜΠΡΑΒΟ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ' ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κρόνιος12 Ιανουαρίου 2011 στις 11:31 μ.μ.

    Καλώς ήρθες φίλε Σάκη, κι ελπίζω να συνεχίσεις να μας τιμάς γράφοντας τις αναμνήσεις σου.
    Το έχω πει και παλαιότερα. Αν αξιωθούμε κάποτε και βγάλουμε ένα βιβλίο με την Ιστορία μας, οι αναμνήσεις των φιλάθλων μας θα αποτελούν ένα σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι του. Γιατί η Ιστορία του Πιερικού δεν γράφτηκε μόνο από τους παικταράδες μας, τους προπονητές και τις διοικήσεις. Γράφτηκε κι απ' όλους τους ανώνυμους φιλάθλους που ακολουθούσαν την ομάδα σε κάθε γήπεδο και με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Γράφτηκε από τον καθένα μας, που μέσα στην καρδιά του έχει ανεξήτιλα χαραγμένες αναμνήσεις. Σκεφτείτε το: Αν δεν υπήρχε ο Πιερικός, η ζωή μας θα ήταν τελείως διαφορετική...
    Από το '75 που άρχισα κι έτρεχα στον Πιερικό, έχουν περάσει 35 χρόνια. Μια ζωή ολόκληρη. Μια ζωή ΠΙΕΡΙΚΟΣ...

    Βάσει αυτού του σκεπτικού, κρίναμε σκόπιμο ότι περασμένες αναρτήσεις που σχολιάζονται πάλι, θα επαναπροβάλονται, για να ζωντανεύει αυτό το κομμάτι των αναμνήσεων.

    Γράψτε σχόλια. Δώστε ζωή στις αναμνήσεις μας.
    Τιμήστε τα τρεχάματά σας στην ομαδάρα μας. Τιμήστε τον Πιερικό και την Ιστορία του.

    Φίλε Σάκη στην 13 εκείνη τη μέρα δεν είχαμε πανώ. Μια σημαία είχαμε που έγραφε ΠΙΕΡΙΚΟΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 15august12 Ιανουαρίου 2011 στις 11:43 μ.μ.

    "Δώστε ζωή στις αναμνήσεις μας" έγραψε ο Κρόνιος.
    Πέντε λέξεις απευθύνονται με ρομαντισμό και βαθύ συναίσθημα σε χιλιάδες φίλους του ΠΙΕΡΙΚΟΥ και πρέπει να γίνουν σύνθημα μας:
    ΔΩΣΤΕ ΖΩΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)