Γεννήθηκε στους πρόποδες του Ολύμπου και εδώ και πέντε δεκαετίες προσφέρει ό,τι καλύτερο μπορεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο ψάχνοντας παράλληλα τη δική του κορυφή. Ο Πιερικός Σύνδεσμος Φίλων Κατερίνης συμπληρώνει 50 χρόνια ζωής. Αξίζει, λοιπόν, να θυμηθούμε τις μεγάλες στιγμές των «μελανόλευκων», όπως αποκαλούνται, καθώς και να αποδώσουμε τιμή για τη συνεισφορά της ομάδας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μιας και είναι μία από τις ομάδες της επαρχίας, που έχει προσφέρει κάποιους από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές, που είδαμε κατά καιρούς να αγωνίζονται στα ελληνικά γήπεδα.
Πριν από 50 χρόνια, στις 11 Απριλίου του 1961, σε δύο καφενεία της Κατερίνης, το καφενείο «Αγροτικόν» και το καφενείο «Παράδεισος», πραγματοποιούνται οι συνελεύσεις δύο ομάδων της Πιερίας, του Μ. Αλεξάνδρου και του Ολύμπου αντίστοιχα με επίμαχο θέμα τη συνένωση των δύο σωματείων. Στις 4 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, υπογράφεται το καταστατικό, που επιβεβαιώνει την ίδρυση ενός συλλόγου με το όνομα «Πιερικός», ο οποίος προέκυψε από τη συνένωσή του Ολύμπου και του Μ. Αλεξάνδρου, όπως αυτή συμφωνήθηκε στις… καφενειακές συνελεύσεις (σ.σ. έτσι συνηθιζόταν άλλωστε τα χρόνια εκείνα!) Λίγο νωρίτερα, στις 29 Μαΐου του 1961 ο Πιερικός δίνει το πρώτο του φιλικό παιχνίδι, στο οποίο επικρατεί του Παναθηναϊκού με 3-0 χάρη σε δύο γκολ του Φουλίδη και ένα του Μπίκα. Τα πρώτα σημάδια είναι θετικά…
Πρώτος προπονητής της ομάδας είναι ο αυστριακής καταγωγής Χάρι Αουρέτνικ, που φτάνει στην Κατερίνη στις 4 Ιουλίου. Στις 7 του ίδιου μήνα συγκροτείται και η πρώτη διοίκηση της ομάδας με πρόεδρο τον τότε Νομάρχη Πιερίας, Κωνσταντίνο Ναλμπάντη, ενώ στις 12 Σεπτεμβρίου διεξάγονται οι πρώτες εκλογές του συλλόγου.
Η ομάδα ξεκίνησε να παίζει στον όμιλο της Δυτικής-Κεντρικής Μακεδονίας, τερμάτισε πρώτη, με αποτέλεσμα να συνεχίσει να αγωνίζεται στο βόρειο όμιλο της Β’ Εθνικής κατηγορίας, με την ομάδα να φιγουράρει και για πρώτη φορά στα δελτία ΠΡΟ-ΠΟ της εποχής! Μετά από ισοβαθμίες και αγώνες μπαράζ, ο Πιερικός καλείται να ξεπεράσει το τελευταίο του εμπόδιο, προκειμένου να βρεθεί στα μεγάλα σαλόνια. Στις 4 Ιουλίου του 1962 αντιμετωπίζει στο Χαριλάου τον Ηρακλή Καβάλας. Με προπονητή τον Κλεάνθη Βικελίδη και τη στήριξη των οπαδών του επικρατεί με 2-0 και παίρνει το εισιτήριο για την άνοδο στην Α’ εθνική. Η πόλη της Κατερίνης πανηγυρίζει και οι εφημερίδες γράφουν: «Πιερικέ, καλώς όρισες. Το βρέφος-γίγαντας δίπλα στους μεγάλους». Μία παρουσία που κρατά δέκα χρόνια, μέχρι και το 1972, όταν οι Κατερινιώτες τερματίζουν στη 16η θέση και υποβιβάζονται στη Β’ Εθνική μαζί με τον Απόλλων Αθηνών και τον Ολυμπιακό Λευκωσίας. Εξάλλου, τη χρονιά εκείνη ο Παναθηναϊκός, ο οποίος ακόμη… γιορτάζει τη συμμετοχή του στον τελικό του Γουέμπλεϊ αποκτά από τους Κατερινιώτες τον Ντίνο Καμπά.
Εκείνο που αξίζει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό είναι η παρουσία του Πιερικού στον τελικό του Κυπέλλου του 1963. Στις 18 Ιουλίου οι Κατερινιώτες αντιμετωπίζουν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας τον Ολυμπιακό, από τον οποίο όμως γνωρίζουν την ήττα με 3-0 σκορ.
Στη συνέχεια της δεκαετίας του 1970 η ομάδα αμφιταλαντευόταν από την πρώτη στη Β’ Εθνική και πίσω. Μάλιστα, το 1978 ο Πιερικός κατάφερε να υποβιβαστεί παρά το γεγονός ότι διέθετε μία από τις καλύτερες επιθέσεις του πρωταθλήματος με συνολική συγκομιδή 46 τερμάτων, όσα είχαν πετύχει, επίσης, ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ. Εκείνη τη σεζόν ήταν η σειρά του Γιώργου Κωστίκου να κάνει τη δική του μεταγραφή, αφήνοντας την Κατερίνη για τη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του «δικεφάλου του Βορρά».
Τη σεζόν 1973-74 ο Πιερικός έχει άλλη μία αξιόλογη πορεία στο θεσμό του Κυπέλλου. Φτάνει μέχρι τον ημιτελικό κόντρα στον ΠΑΟΚ στο Καυτανζόγλειο. Η λήξη του αγώνα όμως τον αφήνει με πολλά παράπονα από τον διαιτητή Τσανακλίδη. Οι Κατερινιώτες υποστηρίζουν, ότι τους ακυρώθηκε κανονικό γκολ του Μυτιληναίου, με το οποίο θα προηγούνταν 1-0. Το γκολ δε μέτρησε, ο ΠΑΟΚ προκρίθηκε κερδίζοντας 1-0 με γκολ του Σαράφη, το οποίο όμως σύμφωνα με τους ανθρώπους του Πιερικού ήταν από αντικανονική θέση και οι Κατερινιώτες έμειναν εκτός τελικού. Η μεγάλη πίκρα από εκείνον τον αποκλεισμό αφορά τις ελπίδες, που θα είχε ο Πιερικός να αγωνιστεί για πρώτη φορά στην ιστορία του σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, μιας και στον τελικό θα αντιμετώπιζε τον πρωταθλητή Ολυμπιακό κι έτσι είτε ως κυπελλούχος, είτε ως φιναλίστ του τελικού θα είχε μία θέση στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο την ερχόμενη σεζόν, στιγμή που θα αποτελούσε αναμφίβολα την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του.
Το 1979 ήταν η χρονιά στη διάρκεια της οποίας γράφτηκαν οι πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία του συλλόγου. Αγωνιζόμενος στο βόρειο όμιλο της δεύτερης κατηγορίας και έχοντας πετύχει και μία εντυπωσιακή νίκη με σκορ 10-1 απέναντι στα Σιάτιστα, ο Πιερικός κατηγορείται για τη δωροδοκία των παικτών της Νίκης Βόλου στο μεταξύ τους παιχνίδι στη θεσσαλική πόλη. Και εκεί που οι Κατερινιώτες ήταν έτοιμοι για την επιστροφή τους στη μεγάλη κατηγορία, αντ’ αυτού υποβιβάστηκαν στην ερασιτεχνική! Η διαδικασία βέβαια, με την οποία έγιναν όλα εκείνους τους δύσκολους μήνες για τον Πιερικό, παρουσιάζει το δικό της ενδιαφέρον. Το αν όντως χρειάζονταν τέτοιου είδους κινήσεις, προκειμένου να κερδίσει ο Πιερικός την άνοδό του στην Α’ Εθνική, μάλλον δε θα το μάθουμε ποτέ, αφού για εκείνη τη σεζόν τουλάχιστον η επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια, έμεινε απλά ένα όνειρο. Όταν βγήκε η πρωτόδική απόφαση, με την οποία θα αφαιρούνταν όλοι οι βαθμοί από τον Πιερικό, οι Κατερινιώτες σταμάτησαν τη συμμετοχή τους στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, όπως προβλεπόταν. Στη συνέχεια όμως, μετά από εφέσεις και άλλες νομικές διαδικασίες, η απόφαση ανεστάλη. Έτσι συνέχιζαν να αγωνίζονται. Και όχι απλά για να δίνουν το «παρών» στο πρωτάθλημα. Κάθε άλλο! Είχαν στο μυαλό τους, ότι ακόμη κι αν επανερχόταν η τιμωρία, αν κατάφερναν να προβιβαστούν στην Α’ Εθνική, τότε η ποινή απλά δε θα τους επέτρεπε να αγωνιστούν στη μεγάλη κατηγορία και θα τους επανέφερε στη Β’ Εθνική, μιας και όλοι στην Κατερίνη περίμεναν, ότι η τελεσίδικη απόφαση θα αφορούσε τον υποβιβασμό στην αμέσως επόμενη κατηγορία και όχι στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα! Αν δηλαδή ο Πιερικός τερμάτιζε πρώτος, θα τιμωρούνταν ως ομάδα Α’ Εθνικής κι επομένως θα αγωνιζόταν και την επόμενη σεζόν στη Β’ Εθνική. Τι είχαμε, τι χάσαμε δηλαδή… Β’ Εθνική ξανά και πάλι από την αρχή για τη διεκδίκηση της ανόδου… Και όντως οι Κατερινιώτες συνέχισαν να κερδίζουν και τερμάτισαν πρώτοι στο τέλος της σεζόν. Να όμως, που υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Η ποινή, όπως αποφασίστηκε εν τέλει, μετά από εφέσεις, προσφυγές και διαδηλώσεις στην πόλη, «έριξε» τους Κατερινιώτες στην ερασιτεχνική κατηγορία. Η απόλυτη καταστροφή δηλαδή…
Ανεξάρτητα από τη φύση της απόφασης, η ποινή, που τελικά επιβλήθηκε ήταν πρωτοφανής και ειδικά για τα δεδομένα της εποχής, μιας και ήταν αδιανόητο ακόμη και για τους ίδιους τους ανθρώπους της ομάδας, ο Πιερικός να αναγκαστεί να αγωνιστεί την επόμενη σεζόν στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, δύο ολόκληρες κατηγορίες κάτω δηλαδή! Και σαν να μην έφτανε αυτό, το καλοκαίρι της πικρής εκείνης χρονιάς για τους «μελανόλευκους» ο Νίκος Καλαμπάκας και ο Λάκης Παπαϊωάννου, οι οποίοι είχαν τραβήξει τα βλέμματα των «μεγάλων», φεύγουν κι αυτοί για τη Θεσσαλονίκη αυτήν τη φορά όμως για λογαριασμό του Ηρακλή, που για να τους αποκτήσει διέθεσε το μεγαλύτερο μέχρι τότε χρηματικό ποσό, που είχε δοθεί για μεταγραφή στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Έτσι λοιπόν, ο Πιερικός τη σεζόν 1979-80 αγωνίζεται στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα. Εκτός από την άμεση άνοδο του από εκείνη τη σεζόν έχει να θυμάται τις δύο μεγαλύτερες νίκες, που έχει πετύχει ποτέ ο σύλλογος, στο Πρωτάθλημα, όπου κέρδισε με 12-0 τον ΑΟ Αρτάκη και στο Κύπελλο, όπου διέλυσε με 16-0 (!) τον Άραχο. Ο Πιερικός πετυχαίνει συνολικά 116 (!) τέρματα, εκτός αυτού όμως τροφοδοτεί και τη μεσογειακή ομάδα ποδοσφαίρου με τους παίκτες της, οι οποίοι μπορεί να αγωνίζονταν στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, ήταν όμως επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Έτσι λοιπόν, οι Τζιούτζιος, Βασιλειάδης, Κοκτσίδης, Αναγνώστου, Τσιρίκας, Κορουζίδης Δαδάκος και Χατζηγιοβανάκης αποτελούν ουσιαστικά τη ραχοκοκαλιά της ομάδας, που συμμετείχε στους αγώνες του Σπλιτ της ενωμένης τότε Γιουγκοσλαβίας το 1979. Σημειωτέον, ότι ο Πιερικός είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα και στο Βαλκανικό Κύπελλο το 1969, όπου σε τέσσερις αγώνες κατάφερε να πάρει μία νίκη.
Ο Πιερικός στο επαγγελματικό πρωτάθλημαΤη χρονιά που ακολούθησε το πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας γίνεται επαγγελματικό και ο Πιερικός ψάχνει διακαώς το δρόμο της επιστροφής σ’ αυτό. Τελικά τον βρίσκει τη περίοδο 1983-84, ενώ τον Ιανουάριο του 1984 επιστρέφει στην Κατερίνη και ο Νίκος Καλαμπάκας. Στο τέλος εκείνης της χρονιάς ξεκινούν και οι πρώτες διεργασίες, ώστε ο Πιερικός να μετατραπεί από ημι-επαγγελματική ομάδα σε ΠΑΕ. Η ομάδα όμως δεν τα καταφέρνει. Συγκεντρώνει μόλις 12 βαθμούς και υποβιβάζεται στη Β’ Εθνική, χωρίς να προλάβει να χαρεί ουσιαστικά την επιστροφή της. Εκείνο που κατάφερε πάντως, ήταν να… στερήσει από τον Παναθηναϊκό το πρωτάθλημα, μιας και οι «πράσινοι» αρκέστηκαν σε ένα εντός έδρας 2-2 κόντρα στους Κατερινιώτες μια αγωνιστική πριν από τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου. Και φυσικά αυτός που είχε κάθε λόγο να… ευχαριστεί τον Πιερικό για το αποτέλεσμα αυτό, ήταν ο ΠΑΟΚ, καθώς με τον τρόπο αυτό το έργο του για την κατάκτηση του πρωταθλήματος έγινε πολύ πιο εύκολο.
Από το 1985 ως το 1991 τα προβλήματα για τους Κατερινιώτες όλο και πληθαίνουν. Η διοικητική όσο και αγωνιστική αστάθεια προβληματίζει τον κόσμο της ομάδας, που βλέπει τον Πιερικό να μην μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω. Πιο αξιόλογη στιγμή, η μεταγραφή του τερματοφύλακα του Πιερικού, Αλέκου Ράντου, στον Πιερικό το 1988, που αποτέλεσε μία από τις πιο ακριβές μεταγραφές της εποχής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 κάτι αρχίζει να αλλάζει στην Κατερίνη. Στο τέλος της σεζόν 1990-91 ο Πιερικός τα καταφέρνει και μαζί με τον Εθνικό και την Κόρινθο προβιβάζονται στη μεγάλη κατηγορία. Οι δύο σεζόν, που ακολουθούν, 1991-92 και 1992-93, είναι και οι τελευταίες της ομάδας στην Α’ Εθνική. Το 1991-92 ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας, ο Μπογκόλιουμ Ραγγέλοβιτς, αναδεικνύεται τρίτος σκόρερ με 16 τέρματα, ενώ στις 8 Φεβρουαρίου πραγματοποιείται η πρώτη απευθείας τηλεοπτική μετάδοση του Πιερικού στην εντός έδρας νίκη κόντρα στον Πανσερραϊκό με 3-1. Η μεταγραφή του Αστέρη Γιώτσα στον Παναθηναϊκό την ερχόμενη σεζόν φαίνεται πως στοίχισε αρκετά στον Πιερικό, που δεν κατάφερε να κρατηθεί στην Α’ εθνική. Τελευταίο παιχνίδι μέχρι και σήμερα, που έδωσαν οι Κατερινιώτες στη μεγάλη κατηγορία ήταν αυτό κόντρα στην Ξάνθη στις 6 Ιουνίου του 1993, όπου επικράτησαν με 3-2 στην Κατερίνη.
Τα χρόνια που ακολούθησαν δε θέλουν, ούτε να τα θυμούνται στην Κατερίνη. Τη σεζόν 1995-96 ο Πιερικός υποβιβάζεται από τη Β’ στη Γ’ Εθνική, όπου και συνεχίζει να αγωνίζεται μέχρι το 1998. Η αγωνιστική αστάθεια τις σεζόν που ακολουθούν φέρνουν την ομάδα της Κατερίνης το 2001 στη Δ’ εθνική κατηγορία, όπου και θα παραμείνει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ο Πιερικός επανήλθε στη Β’ Εθνική τη χρονιά 2006-07 και πέρσι έκανε το βήμα παραπάνω διεκδικώντας την άνοδο μετά από 17 ολόκληρα χρόνια στην Α’ εθνική με τη συμμετοχή του στα πλέι οφ. Φέτος ξεκίνησε με στόχο την παραμονή του στην κατηγορία κα στο χέρι του είναι να τα καταφέρει.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ• Τη σεζόν 1970-71 ο Πιερικός δεν κατάφερε να πάρει καμία «καθαρή» νίκη με σκορ μεγαλύτερο του 1-0! Κάτι, που μάλλον αποτέλεσε προάγγελο της πορείας, που θα ακολουθούσε η ομάδα την επόμενη σεζόν, όταν και υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία…
• Κάποιοι από τους πιο σπουδαίους ποδοσφαιριστές που έχουν φορέσει τη φανέλα του Πιερικού συγκαταλέγονται οι Φουλίδης, Χριστοφορίδης, Αμανατίδης, Πορτοκαλίδης, Ορφανίδης, Κεφαλίδης, Φελεκίδης, Καμπάς, Παπαϊωάννου, , Κωστίκος, Καλαμπάκας, Κωνσταντινίδης, Μυστακίδης, Γιώτσας, Πάτε και Ρανγκέλοβιτς.
• Παίκτες του Πιερικού, που έχουν φορέσει τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας είναι οι Χριστοφορίδης, Πανταζής, Καμπάς, Καλαμπάκας, Κωστίκος, Παπαϊωάννου και Γιώτσας.
• Πρώτος σκόρερ της ομάδας μέχρι και σήμερα είναι ο Νίκος Καλαμπάκας με 91 τέρματα και πρώτος σε συμμετοχές με την ασπρόμαυρη φανέλα του Πιερικού είναι ο Γιάννης Αδαμόπουλος με 381.
Ο ΠΙΕΡΙΚΟΣ ΣΗΜΕΡΑΜε αφορμή τα γενέθλια του Πιερικού, ο πρόεδρος της ΠΑΕ,
Δημήτρης Ελευθεριάδης, δίνει στο Compra.gr τις ευχές του για την ομάδα: «Εύχομαι η ομάδα να τα χιλιάσει. Είναι ένας ιστορικός σύλλογος, ο οποίος αξίζει να έχει μία πολύ καλή πορεία στα επόμενα χρόνια και να μην ξαναγυρίσει ποτέ σε καταστάσεις, όπως τότε που την είχαμε παραλάβει εμείς», αναφέρει ο πρόεδρος της ΠΑΕ και συμπληρώνει: «Ο στόχος ήταν η παραμονή στην κατηγορία και αυτό το πετύχαμε. Από άποψη χρεών και οικονομικής κατάστασης, είμαστε ένα υγιές σωματείο, με αποτέλεσμα όλοι να θέλουν να δουλέψουν στον Πιερικό».
Τι λέει όμως ο Δημήτρης Ελευθεριάδης για το όνειρο της ανόδου; «Τα όνειρα δε σταματούν ποτέ. Ειδικά στην Ελλάδα με τα όνειρα ζεις, αλλά για να πετύχεις κάτι τέτοιο, πρέπει να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, όπως είναι η συμμετοχή του κόσμου στην όλη προσπάθεια. Πέρσι συμμετείχαμε στα πλέι οφ και στις κερκίδες βρίσκονταν 500 άτομα. Δεν είναι παράπονο αυτό, είναι μία πραγματικότητα. Ο κόσμος είναι αυτός που δίνει δυναμική σε κάθε ομάδα».
Το πρόβλημα ωστόσο σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΠΑΕ Πιερικός εντοπίζεται στη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στη Football League: «Έχει κλείσει μία ομαλή χρονιά. Υπάρχουν όμως ομάδες, που αδυνατούν να σταθούν οικονομικά και βοήθεια από την πολιτεία δεν υπάρχει. Ο πρόεδρός μας, ο κ. Καλογιάννης προσπαθεί να βγάλει κάποια από τα έξοδά μας, αλλά η Λίγκα χρειάζεται και τη βοήθεια της πολιτείας. Άλλωστε η Superleague δε στηρίζεται στη Football League; Δε γίνεται να μη στηρίζει ο πατέρας τα παιδιά του… Το μέλλον των μικρότερων κατηγοριών μόνο αβέβαιο μπορεί να χαρακτηριστεί».
Από την πλευρά του ο πρόεδρος των παλαιμάχων του Πιερικού,
Νίκος Καλαμπάκας, δηλώνει: «Εύχομαι οι επιτυχίες που είχε ο Πιερικός στα πρώτα πενήντα χρόνια της ιστορίας του να είναι πολύ περισσότερες και θετικότερες στα επόμενα πενήντα». Φυσικά και ο ίδιος θα ήθελε να δει ξανά τον Πιερικό στη Σούπερ Λιγκ. «Για να έρθει η άνοδος στη μεγάλη κατηγορία χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις και πρέπει οι συνθήκες να είναι ιδανικές. Βλέπουμε, ότι οι οργανωμένες ομάδες είναι πάντα στις θέσεις που πρέπει και διεκδικούν πολύ μεγαλύτερους στόχους. Αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή και οργάνωση. Σε ό,τι αφορά τον κόσμο, θεωρώ, πως το πρόβλημα είναι γενικότερο. Βλέπουμε τι γίνεται στην Ευρώπη. Εκεί τα γήπεδα είναι γεμάτα, γιατί εκεί οι φίλαθλοι αγαπούν την ομάδα τους. Εδώ αγαπούν τις νίκες». Ο ίδιος βέβαια αγωνιζόταν σε πολύ διαφορετικές εποχές… «Οι συνθήκες ήταν άλλες. Ο κόσμος ήταν πολύ περισσότερος και αγαπούσε πραγματικά την ομάδα. Και το πιο βασικό ήταν, ότι οι περισσότεροι παίκτες ήταν από την περιοχή μας και έδιναν πολύ περισσότερα στο γήπεδο, γιατί έπαιζαν, αυτό που λέμε, και για τη φανέλα».
Τις δικές του ευχές για την επέτειο του συλλόγου έδωσε και ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη Πιερικού,
Κώστας Παπαδόπουλος: «Εύχομαι στο σύλλογο, στους παλαιμάχους αθλητές και προπονητές και σε όλους, όσοι στηρίζουν την ομάδα να είναι πάντα γεροί και να συνεχίσουν ο καθένας με τον τρόπο του να τιμούν τις αξίες, που υπηρέτησε ο Πιερικός με συνέπεια όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πόθος και επιδίωξη όλων των ανθρώπων του Πιερικού είναι η επιστροφή στις επιτυχίες, από τις οποίες ο κόσμος της ομάδας είναι κολακευμένος. Ο Πιερικός είναι μία ομάδα, που επί 17 συναπτά έτη τροφοδότησε την εθνική ομάδα συνολικά με περισσότερους από 15 ποδοσφαιριστές και άσους που δόξασαν ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Πιστεύω, ότι είναι ώριμες οι συνθήκες, ώστε να σχεδιάσουμε μία τέτοια πορεία. Είναι εφικτός ο στόχος, μιας και γίνεται μία πάρα πολύ σοβαρή δουλειά και στις ακαδημίες».
Όσο για τον κόσμο της ομάδας; «Ο κόσμος του Πιερικού και συνολικά της Κατερίνης αγαπά τον Πιερικό, αλλά είναι κολακευμένος από την ιστορική πορεία που σήμερα συμπληρώνει 50 χρόνια και έχει απαιτήσεις. Η φιλοδοξία μας είναι ο Πιερικός να γίνει και πάλι αξιόμαχη ποδοσφαιρική ομάδα της μεγάλης κατηγορίας, που να ικανοποιεί και τον κόσμο και να είστε βέβαιοι, ότι τότε δε θα πέφτει καρφίτσα στο γήπεδο», δηλώνει σχετικά ο κ. Παπαδόπουλος.
Επισκεφθείτε την αρχική σελίδα του αφιερώματος στο ακόλουθο link:
Σημείωση:
Η Αφροδίτη Ξενίδου είναι κόρη του εκλεκτού μέλους του Σ.Φ.Ι.Π. Νίκου Ξενίδη, ενός εκ των δύο Αφών Ξενίδη, οι οποίοι είναι κάτοχοι ενός ιδιαίτερα μεγάλου και πολύτιμου αρχείου της Ιστορίας του Πιερικού μας.
Εδώ είμαστε... Για κοιτάξτε Νο2 ποιος έπαιξε... Να το σιγουρέψουμε λέω, και πάω στα αρχεία της ΕΠΟ.
Κεφαλίδης Γιώργος, Αμυντικός, γεννηθείς το 1941, 2 συμμετοχές στην Εθνική Ελλάδος, κανένα γκολ, ντεμπούτο 27/11/63... 
Bρέθηκε το πανό της ιστορικής Θύρας 7 στη Νέα Ευκαρπία, 19/02/1984, Μακεδονικός - Πιερικός 1-2. Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε...
Από την ημέρα που ιδρύθηκε ο Σύλλογος Φίλων Ιστορίας Πιερικού, όλοι εμείς που απαρτίζουμε το ΔΣ του Συλλόγου, όλα τα μέλη και οι φίλοι του Πιερικού λαχταρούσαμε με αγωνία να αγγίξουμε την 11η Απριλίου του 2011 για να γιορτάσουμε την ιστορική επέτειο της συμπλήρωσης πενήντα χρόνων από την ίδρυση της αγαπημένης μας ομάδας.
