Στον σκληρό και αδιαπραγμάτευτο κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου ίσως να μην βολεύουν και να μην έχουν θέση τα αισθήματα, οι αγνές προθέσεις και η ανιδιοτέλεια. Την αγάπη όμως για την ομάδα της καρδιάς μας δεν μπορούν να τη νικήσουν ούτε οι απίθανοι εκπρόσωποι του ελληνικού ποδοσφαίρου, ούτε οι βιαιότητες και οι ασχήμιες που παρακολουθούμε συχνά στα γήπεδα.
Για τον Πιερικό υπάρχουν άνθρωποι που δάκρυσαν, ειλικρινά, από συγκίνηση, από χαρά. Υπάρχουν πολλοί που έκλαψαν για τα άσχημα αποτελέσματα, για τις άσχημες εμφανίσεις και για την κακή πορεία της ομάδας. Αν δεν υπήρχε ο ρομαντισμός και η αδιάλειπτη προσήλωση στον ιστορικό μας σύλλογο, έστω από λίγους αλλά καλούς, ίσως να μην παρέμεναν κοντά στην ομάδα και οι υπόλοιποι.
Είδαμε φιλάθλους του Πιερικού να κλαίνε σαν μικρά παιδιά μέσα στο γήπεδο, σε χαρές και λύπες. Πάντα όμως σέβονταν τους κανόνες του ποδοσφαίρου και προχωρούσαν μπροστά μαζί με την ομάδα. Υπήρξαν άντρες μεγάλοι που δάκρυσαν για τον Πιερικό, ποδοσφαιριστές μεγάλοι που πόνεσαν και μάτωσαν για την Πιερικάρα μας. Πιστοί φίλοι του συλλόγου που προσέφεραν και προσφέρουν αφιλοκερδώς τα πάντα για την ομάδα και δεν ζήτησαν τίποτε παρά μόνο την σταθερότητα και την προβολή του συλλόγου.
Όσοι έκλαψαν και κλαίνε για τον Πιερικό ανήκουν σε μια διαφορετική κατηγορία της Πιερικής οικογένειας, γιατί οι ευαίσθητοι άνθρωποι απουσιάζουν τη σημερινή εποχή από την κοινωνία μας, λείπουν από το χώρο του αθλητισμού οι αγαθές και ήρεμες φωνές που με λίγα λόγια και ουσιαστικά έργα αποδίδουν, πολλές φορές, τα μέγιστα.
Αν θέλουμε να προσελκύσουμε τους νέους κοντά στο ποδόσφαιρο, δίπλα στον Πιερικό ας καθαρίσουμε τον μολυσμένο εσωτερικό και εξωτερικό μας κόσμο. Είναι καιρός τα δάκρυα από τα καπνογόνα, τα δακρυγόνα και τις μολότοφ να αντικατασταθούν και πάλι από δάκρυα χαρά και λύπης για την αγαπημένη μας ομάδα. Η ποιότητα και η ανωτερότητα μας ας εκφραστούν μέσα από τα αληθινά και ειλικρινή μας συναισθήματα.
Αν η καρδιά μας χτυπάει αληθινά για τον Πιερικό πρέπει οι χτύποι της να ακουστούν δυνατά σε όλους όσους κλείνουν τα αυτιά τους μπροστά στο βαρύ όνομα του Πιερικού μας. Οφείλουμε να δώσουμε στα μικρά παιδιά τα σωστά μηνύματα που πρέπει να προβάλλει ο Πιερικός και το ποδόσφαιρο. Μη λησμονούμε την ιστορία, μην ασελγούμε μπροστά στα δάκρυα με τα οποία μεγαλούργησε ο μεγάλος Πιερικός μας.
Ο ρομαντισμός και η αγάπη δεν είναι μειονέκτημα, δεν είναι αδυναμία. Αν τα παντρέψουμε με το ένδοξο παρελθόν ίσως παλέψουμε το παρόν και σώσουμε το μέλλον.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Για τον Πιερικό υπάρχουν άνθρωποι που δάκρυσαν, ειλικρινά, από συγκίνηση, από χαρά. Υπάρχουν πολλοί που έκλαψαν για τα άσχημα αποτελέσματα, για τις άσχημες εμφανίσεις και για την κακή πορεία της ομάδας. Αν δεν υπήρχε ο ρομαντισμός και η αδιάλειπτη προσήλωση στον ιστορικό μας σύλλογο, έστω από λίγους αλλά καλούς, ίσως να μην παρέμεναν κοντά στην ομάδα και οι υπόλοιποι.Είδαμε φιλάθλους του Πιερικού να κλαίνε σαν μικρά παιδιά μέσα στο γήπεδο, σε χαρές και λύπες. Πάντα όμως σέβονταν τους κανόνες του ποδοσφαίρου και προχωρούσαν μπροστά μαζί με την ομάδα. Υπήρξαν άντρες μεγάλοι που δάκρυσαν για τον Πιερικό, ποδοσφαιριστές μεγάλοι που πόνεσαν και μάτωσαν για την Πιερικάρα μας. Πιστοί φίλοι του συλλόγου που προσέφεραν και προσφέρουν αφιλοκερδώς τα πάντα για την ομάδα και δεν ζήτησαν τίποτε παρά μόνο την σταθερότητα και την προβολή του συλλόγου.
Όσοι έκλαψαν και κλαίνε για τον Πιερικό ανήκουν σε μια διαφορετική κατηγορία της Πιερικής οικογένειας, γιατί οι ευαίσθητοι άνθρωποι απουσιάζουν τη σημερινή εποχή από την κοινωνία μας, λείπουν από το χώρο του αθλητισμού οι αγαθές και ήρεμες φωνές που με λίγα λόγια και ουσιαστικά έργα αποδίδουν, πολλές φορές, τα μέγιστα.
Αν θέλουμε να προσελκύσουμε τους νέους κοντά στο ποδόσφαιρο, δίπλα στον Πιερικό ας καθαρίσουμε τον μολυσμένο εσωτερικό και εξωτερικό μας κόσμο. Είναι καιρός τα δάκρυα από τα καπνογόνα, τα δακρυγόνα και τις μολότοφ να αντικατασταθούν και πάλι από δάκρυα χαρά και λύπης για την αγαπημένη μας ομάδα. Η ποιότητα και η ανωτερότητα μας ας εκφραστούν μέσα από τα αληθινά και ειλικρινή μας συναισθήματα.Αν η καρδιά μας χτυπάει αληθινά για τον Πιερικό πρέπει οι χτύποι της να ακουστούν δυνατά σε όλους όσους κλείνουν τα αυτιά τους μπροστά στο βαρύ όνομα του Πιερικού μας. Οφείλουμε να δώσουμε στα μικρά παιδιά τα σωστά μηνύματα που πρέπει να προβάλλει ο Πιερικός και το ποδόσφαιρο. Μη λησμονούμε την ιστορία, μην ασελγούμε μπροστά στα δάκρυα με τα οποία μεγαλούργησε ο μεγάλος Πιερικός μας.
Ο ρομαντισμός και η αγάπη δεν είναι μειονέκτημα, δεν είναι αδυναμία. Αν τα παντρέψουμε με το ένδοξο παρελθόν ίσως παλέψουμε το παρόν και σώσουμε το μέλλον.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
«Το δε εν τη καλή γη, ούτοι εισίν οίτινες εν καρδία καλή και αγαθή ακούσαντες τον λόγον κατέχουσι και καρποφορούσιν εν υπομονή. Και ταύτα λέγων εφώνει· ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω»
ΑπάντησηΔιαγραφή«Και καλή γη, όπου μέσα της έπεσε ο σπόρος, είναι αυτοί, που άκουσαν το λόγο, τον φυλάγουν σε καλή και αγαθή καρδιά και καρποφορούν με υπομονή. Λέγοντας αυτά, τόνιζε· όποιος έχει αυτιά για να ακούει, ας ακούει»
Η παραβολή του καλού Σπορέα.
(Λουκά κεφ. η' στίχοι 5-15)