Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Δεν υπάρχει άλλη κυβέρνηση στην Πιερία από τον Πιερικό μας!

Πέρα από την πλούσια ιστορία του, ο Πιερικός μας θα πρέπει να καυχιέται και για την ποιοτική πένα που διαθέτουν κάποιοι άνθρωποι που αγαπούν με ανιδιοτέλεια την ομάδα της Κατερίνης και κοσμούν με την αγάπη και το ήθος τους την κληρονομιά του συλλόγου.
Εντόπισα το παρακάτω αριστουργηματικό κείμενο του Φράτε σε μια ιστοσελίδα και θεώρησα επιτακτική την ανάρτηση του.
"Οι παικταράδες του Πιερικού μας έχουν δείξει σ' όλη την πενηντάχρονη ιστορία του Πιερικού μας τα κατορθώματά τους, μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Εκεί γνώριζαν να κάνουν το όνομα ΠΙΕΡΙΚΟΣ μεγάλο κι εκεί το έκαναν. Γνωρίζουν μόνο μια γλώσσα, την γλώσσα του ποδοσφαίρου.Είναι οι θεματοφύλακες του ονόματος ΠΙΕΡΙΚΟΣ. Μόχθησαν, μάτωσαν, πλήγωσαν και πληγώθηκαν, γέμισαν την ιστορία με αναμνήσεις. Είναι ημίθεοι. Θεοί του ποδοσφαίρου και θνητοί της κοινωνίας. Κρατάμε το πρώτο, δεχόμαστε το δεύτερο. Αυτοί είναι οι σημαιοφόροι, δεν έχουν άλλη πυξίδα από τη ενότητα, που βάλεται απ' όλους μας. Από μένα πιο πολύ. Είμαστε μικροί και ταπεινοί μπροστά στον ΠΙΕΡΙΚΟ. Σκύβουμε με ευλάβια, προσκυνούμε. Είναι τα Ιερά του τόπου μας. (Σύλλογος Φίλων Ιερών Πιερικού).
Είναι πέρα από τον στιγνό επαγγελματισμό. Είναι η ζωή μας, η ύπαρξή μας, η αγάπη μας, το εγώ μας. Δεν υπάρχει άλλη κυβέρνηση στη Πιερία από τον Πιερικό μας. Ούτε ανατέλλοντες ήλιοι, ούτε πυρσοί, ούτε σφυροδρέπανα, ούτε τα χρυσά αστέρια στον κύκλο ή οι ημισέληνοι.Υπάρχει μόνο το Π σε κύκλο. Γι αυτό μάτωσαν, μόχθησαν, θυσιάστηκαν, υμνήθηκαν γενεές γενεών Πιερικών. Σήμερα καλούμεθα να συστρατευτούμε για τα πενηντάχρονα του Πιερικού μας. Θα το κάνουμε όποιο και νά ΄ναι το προσωπικό μας κόστος. Θα υπάρξουν ευνοημένοι και μη στη προσπάθειά μας αυτή, αλλά ο στόχος είναι ΕΝΑΣ: Ο ΠΙΕΡΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ.ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΟ. Για μας, για τα παιδιά μας, τις ρίζες μας, την κοινωνία μας, την ύπαρξή μας. Εδώ είναι ο ΣΦΙΠ, τα καταγράφει..."

2 σχόλια:

  1. Σε παλαιότερη ανάρτηση διαβάσαμε ότι ο Πιερικός στα 25 χρόνια των εθνικών κατηγοριών (1985) ήταν η καλύτερη επαρχιακή ομάδα.Δεν ήταν τυχαίο ασφαλώς,επρόκειτο για μια ομάδα με φιλοδοξία τόσο στους παίκτες όσο και στους φιλάθλους και όσες φορές βρέθηκε στην Β Εθνική ο πρωταθλητισμός ήταν ο αυτονόητος στόχος,όχι μόνο για εμάς αλλά και για τους αντιπάλους.
    Αυτά τα 25 χρόνια μας έκαναν Πιερικούς είτε γιατί τα ζήσατε είτε γιατί τα φανταστήκαμε με την βοήθεια κάποιων κατοπινών εξαιρέσεων.
    Η ανησυχία μου και η αγωνία μου είναι ότι αρχίζω να μην βλέπω στην ομάδα φιλοδοξία.Παρατηρώ ότι υπάρχει ένα πλάνο συντήρησης μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και τίποτα παραπάνω.Η κατάσταση αυτή όμως δυστυχώς οδηγεί αναπόφευκτα στη φθορά.Όλοι οι υπεύθυνοι να γνωρίζουν ότι όποιος δεν διδάσκεται από την Ιστορία του και κυρίως από τα λάθη του είναι αναγκασμένος να τα ξαναζήσει και επειδή μερικά πράγματα είναι φως φανάρι,με τον δρόμο που έχουμε πάρει θα καταντήσουμε να καταγράφουμε μόνο ημερολογιακά την Ιστορία μας χωρίς λαμπρά γεγονότα και θριάμβους.
    Αισθάνομαι άβολα που η ομάδα κλείνει 50 χρόνια φέτος και βρίσκεται σε αυτήν την ανυποληψία.Παίζουμε εκτός έδρας και λένε οι αντίπαλοι ''τετοια παιχνίδια με αυτές τις ομάδες πρέπει να τα καθαρίζεις'' και το χειρότερο είναι ότι έχουν και δίκιο.
    Διαφωνώ λοιπόν με την λογική της συντήρησης στην κατηγορία,πιστεύω ότι μας πάει πίσω και αν το πάρουμε και τοις μετρητοίς δεν είναι κερδοφόρα...
    Η Ιστορία μας έχει από όλα,ας εμπνεόμαστε από τα καλά και ας μαθαίνουμε από τα άσχημα.

    DIO

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Πιερικός αυτά τα 50 χρόνια είχε μεν τους Θεούς του, αλλά είχε και τους λάτρες των Θεών. Είχε τους παίκτες, αλλά είχε και τον κόσμο. Χωρίς λάτρες, Θεοί δεν θα υπήρχαν...

    Σεβασμός λοιπόν και στον Κόσμο του ΠΙΕΡΙΚΟΥ. Τίποτε άλλο από μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή