Η φωτογραφία της προηγούμενης ανάρτησης, αφορά τον παραπάνω αγώνα.Η πορεία του Πιερικού μας για την κατάκτηση του πρωταθλήματος περνούσε από την Νέα Ευκαρπία.
Και με ποιον Μακεδονικό ε;
Τον Μακεδονικό του Γιαννακούλα, του Δράμπη, του Ιορδανίδη, του Τσιρώνη, του Καραμίχαλου.
Το γήπεδο του Μακεδονικού έγινε Μελανόλευκο.
Ο Πιερικός μας έπαιζε εντός έδρας.
Είχαμε μέσα μας τη σιγουριά ότι η νίκη είναι δική μας και οι παιχταράδες του Πιερικού μας την κατέκτησαν.
Μετά το 2-0 η ομάδα μας έχασε τη αυτισυγκένρωσή της, αλλά τελικά χάρη στη μορφή του αγώνα, του τερματοφύλακά μας Βασιλειάδη, ο Πιερικός μας νίκησε δίκαια.
Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα σε αγώνα εκτός έδρας.
Ήμουνα είκοσι χρονών και φυσικά εκείνο το απόγευμα μού 'μεινε αξέχαστο, όπως και όλο το πρωτάθλημα της Β' εθνικής εκείνης της περιόδου.
Χαρακτηριστικό γεγονός εκείνου του πρωταθλήματος ήταν ότι η ομάδα μας στους 17 από τους 19 αγώνες εντός έδρας, είχε μόνο νίκες και μόνο στο δύο τελευταίους αγώνες της εντός έδρας δεν νίκησε, αλλά έτσι κι αλλιώς είχε εξασφαλίσει την άνοδό της.
*Παραλειπόμενα του αγώνα από το Ολύμπιο Βήμα:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Για την ανάρτηση του τεράστιου πανώ του Πιερικού ''ΠΙΕΡΙΚΟΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ'' βοηθούσαν και τα αστυνομικά όργανα!
-''Πως να το κάνουμε έπαιξαν πολύ καλά και κέρδισαν δίκαια. Έλεγε φίλαθλος του Μακεδονικού. Ήταν η πιο καλή ομάδα που πέρασε από την ευκαρπία''.
-Για μια ακόμη φορά Κατερινοκρατήθηκε γήπεδο με Πιερικούς φιλάθλους σε εκτός έδρας παιχνίδι. Όπου και να κοίταγες Κατερινιώτη φίλαθλο θα έβλεπες.