Δεν έχει περάσει Σαββατοκύριακο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, και όχι μόνο, που οι επιδρομές των βαρβάρων και των κανίβαλων να αποτελούν τον πρωταγωνιστικό ρόλο εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων. Οι σκηνές που διαδραματίζονται στα ελληνικά γήπεδα προσβάλουν όλους τους υγιείς φιλάθλους, όλους τους λάτρεις του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού και δεν αρμόζουν στον πολιτισμό και την παράδοση μιας χώρας όπως η Ελλάδα.
Τα μέτρα που έχουν ληφθεί, κατά καιρούς, για την πάταξη της βίας στα γήπεδα δεν απέδωσαν, τόσο γιατί δεν εφαρμόστηκαν πιστά, όσο και γιατί οι ίδιες οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες συνέχισαν και συνεχίζουν να ανέχονται τα οργανωμένα «εγκλήματα» που βρωμίζουν σε κάθε αγωνιστική το άθλημα.
Και δεν είναι δυνατόν να αιτιολογούμε πάντα τα έκτροπα των ελληνικών γηπέδων ως προέκταση της κοινωνικής βίας και της γενικότερης έντασης. Ούτε θα πρέπει ενίοτε οι αρμόδιοι να αποπέμπουν το πρόβλημα στους χειρισμούς της αστυνομίας που δεν θα έπρεπε καν να είναι ο φύλακας των γηπέδων και των ΠΑΕ. Από τη στιγμή που το ποδόσφαιρο είναι ψυχαγωγία, είναι θέαμα, είναι ο βασιλιάς των σπόρ, οι ΠΑΕ ως υπεύθυνοι διαχειριστές της διεξαγωγής των πρωταθλημάτων θα πρέπει να είχαν μεριμνήσει για την ασφάλεια, την τάξη και την προάσπιση των συμφερόντων τους.
Η απεμπλοκή της αστυνομίας από τα γήπεδα είναι ένα μέτρο πίεσης στην διοργανώτρια αρχή να αναλάβει τις ευθύνες της. Θα πρέπει κάποτε να γίνει η αρχή και να σταματήσει η ανακύκλωση των κουραστικών, εμπρηστικών δηλώσεων, από τη μια και την άλλη πλευρά, που πυροδοτούν το κλίμα και δίνουν τροφή σε όσους αρέσκονται σε επεισόδια και βιαιότητες. Θα πρέπει να αποβληθούν κάποτε από το χώρο του ποδοσφαίρου αυτοί που διαχειρίζονται τη λειτουργία των συλλόγων και του ποδοσφαίρου και διώχνουν από τα γήπεδα αυτούς που αγαπούν το άθλημα, κλείνοντας ταυτόχρονα το δρόμο και στα μικρά παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο.
Ας σταματήσει ακόμη και τώρα το πρωτάθλημα ή ας μην ξεκινήσει καν το Σεπτέμβριο εάν δεν διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για την ομαλή διεξαγωγή του και αν δεν καθαρίσει ο χώρος του ποδοσφαίρου, τόσο στις κερκίδες, όσο και στα αρμόδια όργανα. Εάν δεν απεμπλακούν οι ΠΑΕ από τις στρατιές των «βάρβαρων», που αλλοιώνουν την ιστορία και το προφίλ των ομάδων που δήθεν αγαπούν, και αν η πολιτεία δεν εκτελέσει ένα σταθερό νομοθετικό πλαίσιο για την τάξη των γηπέδων και για την ποιότητα αυτών που το υπηρετούν, το πρόβλημα θα κλιμακώνεται για χρόνια.
Αν δεν συναινέσουν οι σύλλογοι στην υποχρεωτική συμμετοχή τουλάχιστον επτά Ελλήνων ποδοσφαιριστών στο βασικό σχήμα, εκ των οποίων οι δύο να είναι ηλικίας κάτω των είκοσι ετών, τότε δεν θα μπορούμε να καυχιόμαστε ούτε να συζητάμε για ελληνικό ποδόσφαιρο. Όπως δεν μπορούμε να μιλάμε για μεγάλους συλλόγους όταν αυτοί, για πολλά χρόνια τώρα, δεν παράγουν μεγάλους Έλληνες ποδοσφαιριστές από τις ακαδημίες τους και με την πρώτη ήττα και άσχημη απόδοση της ομάδας τους αλλάζουν προπονητή.
Η υποχώρηση των υπευθύνων μπροστά σε όλα αυτά, ο φόβος για το οποιοδήποτε κόστος, οι αλληλοκατηγορίες, οι υβριστικές δηλώσεις, η ανοχή της ελεύθερης εισόδου απίθανων παραγόντων σε καίρια διοικητικά πόστα, καθώς επίσης και η πυροδότηση του κλίματος μέσω συγκεκριμένων οπαδικών, αθλητικών εφημερίδων είναι λόγοι που λειτουργούν ανασταλτικά στην εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ίσως και το ποδόσφαιρο να αποτελεί μια μικρογραφία της άρρωστης ελληνικής κοινωνίας. Μήπως όμως φτάσαμε στο τέρμα και δεν υπάρχει πλέον πιο κάτω;
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Τα μέτρα που έχουν ληφθεί, κατά καιρούς, για την πάταξη της βίας στα γήπεδα δεν απέδωσαν, τόσο γιατί δεν εφαρμόστηκαν πιστά, όσο και γιατί οι ίδιες οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες συνέχισαν και συνεχίζουν να ανέχονται τα οργανωμένα «εγκλήματα» που βρωμίζουν σε κάθε αγωνιστική το άθλημα.Και δεν είναι δυνατόν να αιτιολογούμε πάντα τα έκτροπα των ελληνικών γηπέδων ως προέκταση της κοινωνικής βίας και της γενικότερης έντασης. Ούτε θα πρέπει ενίοτε οι αρμόδιοι να αποπέμπουν το πρόβλημα στους χειρισμούς της αστυνομίας που δεν θα έπρεπε καν να είναι ο φύλακας των γηπέδων και των ΠΑΕ. Από τη στιγμή που το ποδόσφαιρο είναι ψυχαγωγία, είναι θέαμα, είναι ο βασιλιάς των σπόρ, οι ΠΑΕ ως υπεύθυνοι διαχειριστές της διεξαγωγής των πρωταθλημάτων θα πρέπει να είχαν μεριμνήσει για την ασφάλεια, την τάξη και την προάσπιση των συμφερόντων τους.
Η απεμπλοκή της αστυνομίας από τα γήπεδα είναι ένα μέτρο πίεσης στην διοργανώτρια αρχή να αναλάβει τις ευθύνες της. Θα πρέπει κάποτε να γίνει η αρχή και να σταματήσει η ανακύκλωση των κουραστικών, εμπρηστικών δηλώσεων, από τη μια και την άλλη πλευρά, που πυροδοτούν το κλίμα και δίνουν τροφή σε όσους αρέσκονται σε επεισόδια και βιαιότητες. Θα πρέπει να αποβληθούν κάποτε από το χώρο του ποδοσφαίρου αυτοί που διαχειρίζονται τη λειτουργία των συλλόγων και του ποδοσφαίρου και διώχνουν από τα γήπεδα αυτούς που αγαπούν το άθλημα, κλείνοντας ταυτόχρονα το δρόμο και στα μικρά παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο.
Ας σταματήσει ακόμη και τώρα το πρωτάθλημα ή ας μην ξεκινήσει καν το Σεπτέμβριο εάν δεν διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για την ομαλή διεξαγωγή του και αν δεν καθαρίσει ο χώρος του ποδοσφαίρου, τόσο στις κερκίδες, όσο και στα αρμόδια όργανα. Εάν δεν απεμπλακούν οι ΠΑΕ από τις στρατιές των «βάρβαρων», που αλλοιώνουν την ιστορία και το προφίλ των ομάδων που δήθεν αγαπούν, και αν η πολιτεία δεν εκτελέσει ένα σταθερό νομοθετικό πλαίσιο για την τάξη των γηπέδων και για την ποιότητα αυτών που το υπηρετούν, το πρόβλημα θα κλιμακώνεται για χρόνια.
Αν δεν συναινέσουν οι σύλλογοι στην υποχρεωτική συμμετοχή τουλάχιστον επτά Ελλήνων ποδοσφαιριστών στο βασικό σχήμα, εκ των οποίων οι δύο να είναι ηλικίας κάτω των είκοσι ετών, τότε δεν θα μπορούμε να καυχιόμαστε ούτε να συζητάμε για ελληνικό ποδόσφαιρο. Όπως δεν μπορούμε να μιλάμε για μεγάλους συλλόγους όταν αυτοί, για πολλά χρόνια τώρα, δεν παράγουν μεγάλους Έλληνες ποδοσφαιριστές από τις ακαδημίες τους και με την πρώτη ήττα και άσχημη απόδοση της ομάδας τους αλλάζουν προπονητή.
Η υποχώρηση των υπευθύνων μπροστά σε όλα αυτά, ο φόβος για το οποιοδήποτε κόστος, οι αλληλοκατηγορίες, οι υβριστικές δηλώσεις, η ανοχή της ελεύθερης εισόδου απίθανων παραγόντων σε καίρια διοικητικά πόστα, καθώς επίσης και η πυροδότηση του κλίματος μέσω συγκεκριμένων οπαδικών, αθλητικών εφημερίδων είναι λόγοι που λειτουργούν ανασταλτικά στην εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ίσως και το ποδόσφαιρο να αποτελεί μια μικρογραφία της άρρωστης ελληνικής κοινωνίας. Μήπως όμως φτάσαμε στο τέρμα και δεν υπάρχει πλέον πιο κάτω;
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου