Δύο νίκες μέσα σε έξι ημέρες, στην πιο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος, με ικανοποιητικές εμφανίσεις και τηλεοπτική μετάδοση. Ήταν το καλύτερο δώρο της ομάδας του Πιερικού προς τους φιλάθλους της για την ιστορική επέτειο των πενήντα χρόνων ζωής. Η καλύτερη διαφήμιση για τον Πιερικό και την Κατερίνη.
Οι ποδοσφαιριστές του Πιερικού, πιστοί στο ραντεβού με την ιστορία, προσέφεραν αλησμόνητες στιγμές χαράς και συγκίνησης στους φίλους του συλλόγου, που με αγάπη και ρομαντισμό παραμένουν κοντά της (όσοι κι αν αριθμούνται σε κάθε αγώνα), στις αντίξοες εποχές που διανύει το ελληνικό ποδόσφαιρο και η κοινωνία μας γενικότερα.
Δεν πετάμε στα σύννεφα, δεν γίναμε υπερομάδα, δεν αγνοούμε τα λάθη και τις παραλείψεις του πρόσφατου και μακρινού παρελθόντος. Όπως δεν λησμονούμε και ...
την τεράστια οικονομική συνεισφορά των μεγαλομετόχων τα τελευταία χρόνια. Εντούτοις, πρέπει η συγκεκριμένη χρονική συγκυρία να αποτελέσει σταθμό για το μέλλον.
Η συγχαρητήρια επιστολή από τους μαθητές και το δάσκαλο της Δ1 τάξης του δημοτικού σχολείου Κορινού για την εμφάνιση και τη νίκη του Πιερικού μέσα στο Θρασύβουλο Φυλής, την 11η Απριλίου 2011, ήταν το καλύτερο μήνυμα που έχει αποκομίσει τον τελευταίο καιρό το ιστορικό σωματείο της Κατερίνης. Το μήνυμα αυτό των μικρών παιδιών δεν πρέπει να περάσει αναξιοποίητο.
Ο Πιερικός πέρασε στο παρελθόν μια μεγάλη, νεκρή περίοδο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όταν ακούγεται η λέξη ΠΙΕΡΙΚΟΣ το 2011 σε ένα δημοτικό σχολείο, η οικογένεια του Πιερικού και όλοι όσοι βρίσκονται στο τιμόνι της θα πρέπει να «εξεγείρονται» και να αναλαμβάνουν την απαιτούμενη οργανωτική και επικοινωνιακή προσπάθεια που αρμόζει στην ιστορία της μεγάλης μας ομάδας.
Η 11η Απριλίου του 2011 θα πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία μιας νέας εποχής για τον Πιερικό. Πρέπει, επιτέλους, να σχεδιαστεί και να εκτελεστεί ένα μακροπρόθεσμο πλάνο με υπομονή και επιμονή από όλους. Τα ατυχή αποτελέσματα δεν θα πρέπει να σταθούν εμπόδιο σε μια σταθερή πορεία που αυτοσκοπός δεν είναι ανάγκη να αποτελεί μόνο η άνοδος στη μεγάλη κατηγορία, αλλά και η δημιουργία μιας ομάδας μέσα από τη σωστή λειτουργία των υποδομών, από την αξιοποίηση όσων παικτών έχουν τις δυνατότητες να προσφέρουν, από τη συνεργασία όλων των φορέων που εμπλέκονται με το ποδόσφαιρο της Κατερίνης. Το όραμα απαιτεί θυσίες και τόλμη.
Υπάρχουν όμως οι προϋποθέσεις για να εκμεταλλευτούμε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Θα ξεπεράσουμε τους μικροεγωισμούς και τα λάθη που μας γυρίζουν πίσω;
Οι μεγαλομέτοχοι, που έχουν επανειλημμένα δεχτεί την αυστηρή και δίκαιη κριτική μας, έχουν ανάγκη την ηθική στήριξη μας, πρέπει να ακούνε τις καλοπροαίρετες συμβουλές μας και πάνω απ’ όλα χρειάζονται την παρουσία όλων μας στο γήπεδο. Δυσφημίζοντας τους, δυσφημίζουμε το όνομα του Πιερικού.
Όλοι οφείλουμε να συνεισφέρουμε στο σωματείο που λέγεται Πιερικός, ενωμένοι και μονιασμένοι. Όλοι οφείλουμε να καλλιεργήσουμε το υγιές αθλητικό πνεύμα που επιβάλλεται να χαρακτηρίζει το σύλλογο. Είναι ανάγκη να γεννηθούν νέοι και σωστοί φίλαθλοι. Είναι ανάγκη να χτίσουμε τον Πιερικό που όλοι ονειρευόμαστε.
Το οφείλουμε στο όνομα και στην ιστορία του.
Οι ποδοσφαιριστές του Πιερικού, πιστοί στο ραντεβού με την ιστορία, προσέφεραν αλησμόνητες στιγμές χαράς και συγκίνησης στους φίλους του συλλόγου, που με αγάπη και ρομαντισμό παραμένουν κοντά της (όσοι κι αν αριθμούνται σε κάθε αγώνα), στις αντίξοες εποχές που διανύει το ελληνικό ποδόσφαιρο και η κοινωνία μας γενικότερα.
Δεν πετάμε στα σύννεφα, δεν γίναμε υπερομάδα, δεν αγνοούμε τα λάθη και τις παραλείψεις του πρόσφατου και μακρινού παρελθόντος. Όπως δεν λησμονούμε και ...
την τεράστια οικονομική συνεισφορά των μεγαλομετόχων τα τελευταία χρόνια. Εντούτοις, πρέπει η συγκεκριμένη χρονική συγκυρία να αποτελέσει σταθμό για το μέλλον.
Η συγχαρητήρια επιστολή από τους μαθητές και το δάσκαλο της Δ1 τάξης του δημοτικού σχολείου Κορινού για την εμφάνιση και τη νίκη του Πιερικού μέσα στο Θρασύβουλο Φυλής, την 11η Απριλίου 2011, ήταν το καλύτερο μήνυμα που έχει αποκομίσει τον τελευταίο καιρό το ιστορικό σωματείο της Κατερίνης. Το μήνυμα αυτό των μικρών παιδιών δεν πρέπει να περάσει αναξιοποίητο.
Ο Πιερικός πέρασε στο παρελθόν μια μεγάλη, νεκρή περίοδο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όταν ακούγεται η λέξη ΠΙΕΡΙΚΟΣ το 2011 σε ένα δημοτικό σχολείο, η οικογένεια του Πιερικού και όλοι όσοι βρίσκονται στο τιμόνι της θα πρέπει να «εξεγείρονται» και να αναλαμβάνουν την απαιτούμενη οργανωτική και επικοινωνιακή προσπάθεια που αρμόζει στην ιστορία της μεγάλης μας ομάδας.
Η 11η Απριλίου του 2011 θα πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία μιας νέας εποχής για τον Πιερικό. Πρέπει, επιτέλους, να σχεδιαστεί και να εκτελεστεί ένα μακροπρόθεσμο πλάνο με υπομονή και επιμονή από όλους. Τα ατυχή αποτελέσματα δεν θα πρέπει να σταθούν εμπόδιο σε μια σταθερή πορεία που αυτοσκοπός δεν είναι ανάγκη να αποτελεί μόνο η άνοδος στη μεγάλη κατηγορία, αλλά και η δημιουργία μιας ομάδας μέσα από τη σωστή λειτουργία των υποδομών, από την αξιοποίηση όσων παικτών έχουν τις δυνατότητες να προσφέρουν, από τη συνεργασία όλων των φορέων που εμπλέκονται με το ποδόσφαιρο της Κατερίνης. Το όραμα απαιτεί θυσίες και τόλμη.
Υπάρχουν όμως οι προϋποθέσεις για να εκμεταλλευτούμε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Θα ξεπεράσουμε τους μικροεγωισμούς και τα λάθη που μας γυρίζουν πίσω;
Οι μεγαλομέτοχοι, που έχουν επανειλημμένα δεχτεί την αυστηρή και δίκαιη κριτική μας, έχουν ανάγκη την ηθική στήριξη μας, πρέπει να ακούνε τις καλοπροαίρετες συμβουλές μας και πάνω απ’ όλα χρειάζονται την παρουσία όλων μας στο γήπεδο. Δυσφημίζοντας τους, δυσφημίζουμε το όνομα του Πιερικού.
Όλοι οφείλουμε να συνεισφέρουμε στο σωματείο που λέγεται Πιερικός, ενωμένοι και μονιασμένοι. Όλοι οφείλουμε να καλλιεργήσουμε το υγιές αθλητικό πνεύμα που επιβάλλεται να χαρακτηρίζει το σύλλογο. Είναι ανάγκη να γεννηθούν νέοι και σωστοί φίλαθλοι. Είναι ανάγκη να χτίσουμε τον Πιερικό που όλοι ονειρευόμαστε.
Το οφείλουμε στο όνομα και στην ιστορία του.
Χριστός Ανέστη
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου